Final Finals
FINALS ZITTEN EROP! Het jaar zit erop! Het studentenleven zit erop... Oei oei oei, ik zal mijn CV al maar beginnen opblinken.
Ergens in februari gaf ik jullie een filmpje waarin ik uitlegde wat ik hier nu eigenlijk doe. Hieronder staat wat ik hier nu eigenlijk heb gedaan. Bij deze: een overzichtje van mijn academische werk -jaja, dat moet ook- aan de UIUC.
History of American Journalism ="Het zij-mag-praten-over-boten-ik-vind-het-nog-tof-vak"
When in America, do something American. Dat dachten mijn Brusselse collega en ik allebei. In plaats van (dagelijkse) hamburgers, (vreemde) kaas op alles of suiker maal duizend te eten, gingen we voor de nerdy versie van die slogan: een vak volgen over Amerikaanse geschiedenis. Journalistieke geschiedenis dan nog wel. Ik bestuurde geschiedenis door de überenthousiaste en steeds vriendelijke professor Craft. Ik herleefde de geschiedenis aan de hand van een lezing door Bob Woodward, dé journalist die het Watergateschandaal uit de doeken deed. Ik was in Amerika terwijl er geschiedenis werd geschreven in deze heisa die ze presidentiële verkiezingen noemen. Benieuwd wat de toekomst brengt...
New Media, Society and Culture (MACS 326) aka "Het video/wikipediavak"
Laten we de Wikipediataken en blogposten voor dit vak even subtiel negeren. Dat probeerde ik tijdens het jaar ook al. Toffer was het eindproject waarin we de uitdaging kregen om te tonen hoe Nieuwe Media een speciale functie kunnen krijgen voor dingen die in onze cultuur en maatschappij leven. We mochten kiezen hoe. Dus ja, video, hé.
Het officiële doel was driedelig. De dromen tonen van studenten. De zorgen tonen van studenten. De boodschap via beeld laten doordringen. Het officieuze doel was ook driedelig. Mijn Amerikaanse (of niet-zo-Amerikaanse) vrienden voor de camera krijgen. Filmen op de charmante campus van Champaign. Cheesy herinneringen maken om dit semester nooit te vergeten. Zo bijvoorbeeld.
Ik zou er nog meer uitleg over kunnen geven. Over hoe Charlotte enthousiast achter de papiertjes aan holde die wegvlogen. Over wat er te horen valt als ik de audio er nog had laten opstaan. Over hoeveel keer ik de camera stop heb gezet om een slappe lach van mijn vrienden te voorkomen. Over de liefde voor de Nikon D5200, mijn engel, het meesterlijk brein achter deze film. Maar dat gaat ons te ver leiden. (Toch geïnteresseerd in wat meer informatie achter dit project, dan wens ik u met veel plezier door naar de bijhorende site die ik maakte. Enjoy!)
Public Speaking (CMN 101) aka "da met die speeches"
Geloof het of niet, maar voor dit vak moesten we spreken voor publiek. Straf, hé. Ik begon met een pitch over mijn eerste artikel bij de Veto onder de titel "Never Judge a Book by its Cover". Daarna leerde ik mijn klas vol internationale studenten hoe ze Kuifje moesten tekenen. Want ja, Belgische journalist. Ik kon niet zwijgen over mijn vorige thesisonderwerp met een speech over Product Placement en in de voorlaatste beurt gaf ik een oplossing voor Procrastination of ook wel Uitstelgedrag voor de vrienden: zelfomkoperij. Werkt. Perfect.
Last but not least mocht ik voor dit vak het jaar afsluiten met een graduation speech voor de internationale studenten. Toen ik hem achteraf ook moest filmen, hoopte ik een mooi eindproduct te maken om mijn uitwisselingsemester te eren. Dapper begonnen, helemaal zot gedraaid geëindigd. Twee uur gefilmd voor twee minuten speech. Sorry, Charlie. En het resultaat is niet eens voor publicatie vatbaar. Maar pas op, ik heb mij wel geamuseerd met het editen, hoor.
En de speech zelf? Nee nee nee. Ik schreef er wel een artikel voor Daily Illini. Hier se!
Strategies of persuasion (cmn 321) aka "Geschiedenis van de presidentiële speeches"
In Strategies of Persuasion leerde ik aan de hand van speeches van de Amerikaanse grote meneren hoe ik wenkbrauwgeknipper ook intellectueel tactisch kan onderbouwen. Ook al miste ik mijn Cicero, Quintilianus en Marcus Aurelius - want ja, de Amerikaanse geschiedenis die ze ons leren is zo schattig kort - toch konden Obama, Licoln en zelfs Nixon me daar in Illinois zeker nog iets leren. Het vak was zwaar, de essays moeilijk, maar de inhoud boeiend en de klasgenoten gezellig. Wat wil een mens nog meer!?
Final work
En nu? Werken? Jup. Maar eerst nog mijn thesis afmaken. Die zal voor deze zomer zijn. Nog een locatie in gedachten waar ik inclusief plat waterke en fruitjes gezellig artikels kan komen coderen? Laat maar weten, het "Belgisch nieuws in Amerikaanse onlinemedia" is u eeuwig dankbaar voor de gezelligheid. ;)
